Od Drago do Jinx C.D

Trochę przestraszyła mnie wiadomość o jakiś mordercach. Co jeśli będą chcieli zaatakować watahę? Będziemy musieli być w stanie gotowości.
- Jakich morderców? O co chodzi Jinx?
- Oni zabili mojego ojca! - nagle wubuchnęła głośnym płaczem.
Lekko się wystraszyłem. Gdyby to była moja Alexis przytuił i pocałowałbym ją, ale zupełnie mi obcą wilczycę? Byłem trochę zmieszany i niepewny swoich ruchów. Co powinienem uczynić? Nagły wybuch łez wilczycy zdezorientował mnie. Chciałem więcej się dowiedzieć o tych mordercach, ale teraz ona nie była w stanie mi o niczym opowiedzieć. Lecz skoro potrzebuję tych informacji będę musiał się podjąć bardziej radykalne metody. W końcu zdecydowałem się ją pocieszyć. Z lekkim trudem niepewnie ją przytuliłem. Wadera mocno przyciągnęła mnie do siebie. Poczułem się trochę niezręcznie. Po kilku chwilach wysfobodziłem się z jej uścisku.
- Wszystko w porządku? - zapytałem Jinx gdy odsunąłem się od niej.
- Tak... Już tak - podniosła na mnie wzrok.
- Czy możesz mi powiedzieć, o jakich morderców ci chodzi?
- Tak... Ale czy mogę ci zaufać? - mówiła wadera cały czas patrząc mi w oczy swoimi załzawionymi oczkami.
- Tak... Jasne - powiedziałem trochę niepewny.
Wilczyca spuściła głowę, wzięła oddech i zaczęła mówić...
Jinx? Zaufasz mi?